Başıma taş filan düşmedi, yıllardır savunduklarımın yanlış olduğunu da kabul etmedim, ‘burası Türkiye burada başka dinamikler geçerli’ gibi sokak teorilerine de kapılmadım. Sadece bıktım.
İnatla bilime meydan okuyanlara karşı bilimi savunmaktan bıktım. Faizin neden değil sonuç olduğunu şekillerle, denklemlerle, hipotezlerle kanıtlamaya çabalamaktan, enflasyonu bırakıp faizi düşürürseniz faizi orada tutamazsınız, kur fırlar, enflasyon fırlar, mecbur kalır faizi indirdiğiniz yerden de daha yukarı çıkarmak zorunda kalırsınız demekten yoruldum. ABD’de, Avrupa’da, Japonya’da faiz sıfıra yakın çünkü oralarda enflasyon yok, oysa bizde enflasyon yüzde 9’a dayanmış diye düzeltme yapmaktan sıkıldım. Merkez Bankası’nın bile sesini çıkarmadığı bir ortamda ‘faizi düşürerek enflasyonun düşmesini beklemek hatadır’ demekten usandım. Kendisini savunmayan bir Merkez Bankası’nı savunmak bana mı kaldı diye düşünür hale geldim ve sonunda pes ettim.
Başka yerlerde bu konuda kaç görüş vardır bilmiyorum ama enflasyon ve faiz ilişkisi konusunda Türkiye’de başlıca iki görüş var: (1) Benim de aralarında bulunduğum bir bölüm iktisatçı enflasyonun neden, faizin sonuç olduğunu söylüyor. Bunların görüşüne katılan insanlar da ikiye ayrılıyor: (a) Gerçekten bu görüşte olanlar, (b) İktisatçıların bir bildiği vardır diyerek bu görüşten yana görünenler. (2) Siyasetçilerin ve halkın önemli bir bölümü, hatta bazı iktisatçılar faizin neden enflasyonun sonuç olduğunu iddia ediyor. Bunlar da ikiye ayrılıyor: (a) Bir bölümü faizin her türlü belanın kaynağı olduğuna inandıkları için yani inançlarını bilimin önüne koydukları için bu görüşü savunuyorlar. (b) Bir bölümü gerçekten faizin neden, enflasyonun sonuç olduğunu sanıyor.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Mahfiegilmez.Com)
