İlk ve ortaokul dönemlerinde okul tatile girdiğinde Ankara’dan İstanbul’a babaannemin ve halalarımın oturduğu Cihangir’deki konağa ve daha sonraki yıllarda taşınılan Şişli’deki aile aparmanına yaz tatili için gelirdim.
1950’lerin o yaz aylarında İstanbul kendine göre sakinliği olan bir kentti. Cihangir’deyken öğleden sonraları gölgelenen caddede Afif Bey’in eczanesinin önünde arkadaşlarla top oynardık. Bu oyunu ara sıra geçen bir otomobil ya da Cihangir-Çarşamba otobüsünün geçişi sırasında keser sonra devam ederdik.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Dünya Gazetesi)
