Taner Berksoy’un bugünkü yazısı
Piyasa ekonomileri belirsizlik ve güven üzerine oturur. Bu yerleşim reel üretim yapan piyasalarda daha saklıdır ama mali piyasalarda belirsizlik ve güven duvarlarına daha çok yaslanılır. Mali piyasalarda belirsizlik arttığı ya da belirsizliğin yoğunlaşacağı beklentisi yükseldiği zaman pozisyonlar getirisi daha düşük bile olsa belirsizliği görece düşük olan seçeneklere kaydırılır. Güven de bu tür etkilere sahip bir değişken olarak düşünülür. Güvenin yüksek olduğu zamanlarda riski yüksek varlıklar dahi talep bulur. Güven kaybolduğu zaman ise riski yüksek varlıklardan çıkılır, en güven duyulan varlıklara kaçılır. Bu gibi durumlarda piyasaların en güvenli buldukları altın vb gibi varlıklara talep artar ya da nakit pozisyonlar genişletilir.
Piyasa ekonomilerinin temel özelliği bu tür salınımların yaygın olmasıdır. Böylesi salınımlarda fiyat dalgalanmaları olması kaçınılmazdır. Fiyat dalgalanmaları mali piyasalarda kayıplar doğurur. Kısa süreli ve düşük dozlu fiyat dalgalanmaları yararlı bile bulunur. Bunların piyasalarda oluşan dengesizlikleri düzelteceği, piyasa ortamını yeniden normale döndüreceği düşünülür. Bazen de piyasalardaki dengesizlikler tırmanıp, yoğunlaşırken öngörülen düzeltme gerçekleşmez. Bir anlamda dengesizlikler birikir
