Tipik bir Pazar akşamıydı. Karate egzersizimi tamamladıktan sonra, pompalı tüfeğimle atış talimi yaparak Yeni Türkiye’ye hazırlandım. Ardından soğuk bir duş ve şifreli hattan MOSSAD’daki kontağımla haftalık görüşmemi yaparak HAYIR’cılara nasıl daha yoğun destek vereceğimizi kararlaştırdık. AKP ve Bahçeli’nin bu noktada zaten ellerinden gelen çabayı gösterdiğini ve daha fazla yardıma ihtiyacı olmadığına karar kıldık. Bozkurt işareti yaparak vedalaştık.
Artık mahzenimde damıttığım viskiden bir bardak çekerek TV’de müzik izlemenin zamanı gelmişti, tesadüf karşıma MTV’nin EMA ödül töreni çıktı. Zara Larsson seyrettim. İsveçli kızımız bir yandan kıvrak danslar yaparken öte yandan da ömrü boyunca New Hampshire’dan ayrılmamış bir Amerikalı gibi İngilizce öttü. Daldı kafam. Zara’nın heyecan verici kıvrımlarına değil, iyice yaşlandım galiba, Türkiye’nin kalkınma sorunlarına.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Paraanaliz.Com)
