Hakan Özyıldız’ın bugünkü yazısı
Yeni anayasal düzenle devlette çok hayati değişimler yaşanacak. Kurumlar açılıp, kapanırken memurların durumu milyonlarca çalışanı etkileyecek.
Eski bir devlet memuru olarak, anlayabildiğim kadarıyla, memurun yeni yapılanma içindeki durumunu ele almaya çalışacağım.
Konuya devam etmeden önce bir kavramsal açıklık getirmekte yarar var. Memurun İngilizce de karşılığı“civil servant” tır. Yani memur toplumun, halkın hizmetkarıdır. Hiçbir zaman partiye ve/veya başka bir yapıya sorumluluğu yoktur. Partiler, hükümetler değişir ama onun görevi halka hizmete devam etmektir.
Fransızcadaki karşılığı ise“fonctionnaire [la], serviteur de l’etat”, yani fonksiyonu olan çalışan, devletin hizmetkarıdır. Görüldüğü gibi burada da bir hizmetkarlık var. Ama fonksiyon ifa edebilen bir hizmetkarlık anlayışı. Fransız idari yapısının bir sonucu olarak burada devlet öne çıkmış. Parti veya başka yapılanmalar yine yok.
Gelelim bizdeki kamu çalışanına.“Memur” kelime anlamı olarak: Amire itaat eden demek.
Yani anlam olarak ne kamu/halk ne de devlet hizmetkarlığı söz konusu. Fonksiyonu da tartışmalı. Bizdeki memur, amiri ne derse onu yerine getiren kamu çalışanı.İyi bir memur olmak için mevzuatı bilmek yeterli. Önüne gelen işi mevzuata uygun şekilde yapıyorsa görevini yapmış sayılır.
Bu arada kamuya, devlete hizmette bir aksama olurmuş! Onun işi olamaz. Mevzuat öyle emrediyor çünkü.
