2007 seçimleri sonrası yazdığım bir yazımda, üst üste oy artırarak seçim kazanan liderlerin, onları “tek adamlıkta- otoriterlik yolunda frenleyen akil adamları yanlarından uzaklaştırdıklarını” geçmiş örneklerle anlatmıştım.
Kaya Erdem’in, Özal’la 1983 dönemindeki ilişkileriyle, 1987 seçimini daha yüksek oyla kazanması sonrasındaki ilişkideki değişimi onun anlatımıyla dile getirmiştim. Menderes için de benzer bir durumun söz konusu olduğunu belirtmiştim.
AK Parti’nin oy artırması sonrasında parti yönetim odağından uzaklaşan Ali Coşkun ve Prof. Nevzat Yalçıntaş da bu konuda benzer değerlendirmeler içeren demeçler vermişlerdi. Liderlerin çevresinde “fren mikanizması sağlayan” bir “akil adamlar, ak saçlılar grubunun” bulunmasının öneminin altını çizmişlerdi. “aykırı görüşlere değer vermenin” siyasette “çatışma kültürünün yerini-uzlaşma kültürünün almasına, empati kurmaya” yardım edeceğine inançlarını dile getirmişlerdi.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Dünya Gazetesi)
