– wp:paragraph –>
19. yüzyılda Birleşik
Krallık’ta, dış işleri bakanlığı ve başbakanlık görevi üstlenmiş Lord Palmerston’un
tarihe geçmiş ve sonraki yıllarda da , İngiliz Dış Politikasının omurgasını
oluşturmuş bir cümlesi var
“Ülkelerin ebedi dostları ya da düşmanları yoktur. Değişmez çıkarları vardır”
– /wp:paragraph –>
– wp:paragraph –>
19.yüzyıl sonrasında
uluslararası diplomaside, bu özlü sözün sadece İngilizler tarafından değil, bir
çok farklı ülkenin tatbik ettiğini gördük.
– /wp:paragraph –>
– wp:paragraph –>
Örnek ; II. Dünya Savaşı
sırasında Almanya ve
Japonya’nın, ABD ve Batı Avrupa’nın karşısında yer aldığını,
günümüzde ise hem ABD hem de Avrupa paktı ile son derece yakın ticari ve
kültürel ilişkiler içinde olduğunu görüyoruz.
– /wp:paragraph –>
– wp:paragraph –>
Daha çarpıcı bir örnek Çin ve Rusya arasında. 50
yıl önce Mao ve Brejnev dönemlerinde iki ülke de, diğerini gelecek için en
büyük risk olarak görüyordu. 1960’larda neredeyse büyük bir savaşa gidebilecek
kadar gerginlik artmıştı. Bugün ise, iki ülkenin ortak devasa askeri
tatbikatlar düzenlediklerini, birbirlerine ekonomik yatırımlar yaptıklarını
görüyoruz.
– /wp:paragraph –>
– wp:paragraph –>
Nitekim özellikle 20. Yüzyılla
beraber, uluslararası ilişkilerde devletlerin, dönem dönem hedeflere bağlı
olarak dış siyasette farklı politikalar geliştirdiklerini, kendi çıkarlarını
artırmak için “realizm ve işbirliği “ odaklı politikalar uyguladıkları görüldü.
Buna da “ Reel Politik” adı
verildi.
– /wp:paragraph –>
– wp:paragraph –>
KAZANDIRACAK HİSSELERİ NASIL SEÇMELİ? ÖĞRENMEK İÇİN HEMEN TIKLA!
– /wp:paragraph –>
– wp:heading {“level”:6} –>
Yazının devamı için TIKLAYINIZ.
– /wp:heading –>
