1990’lı yıllarda dünya ekonomisinde bir dizi kriz ya da türbülans yaşandı.
Krizlerin ortak özelliği sermaye hareketleri kaynaklı olmalarıydı. Sistemin merkezinde sürdürülen bol para- düşük faiz politikası çevre ülkelere sermaye girişlerini yoğunlaştırdı. Artan sermaye girişleri temel fiyatları (faiz, kur) saptırıp, temel dengeleri (tasarruf-yatırım ve dış denge) bozdu. Bu dengesizlikler sürdürülemez hale gelince merkezde risk algısı büyüdü, riskten kaçma eğilimi başladı. Bu sermaye girişlerini caydırdı, çıkışları tetikledi. Kaynak kuruması yeni denge arayışlarını dayattı. Temel fiyatlar (faiz ve döviz kuru) yükseldi. Büyüme yavaşladı. Kriz koşulları oluştu.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Dünya Gazetesi)
