9 yaşındaydım.
O zaman Ankara’da oturuyorduk. Demokrat Parti iktidardaydı, Adnan Menderes başbakandı. Menderes “her mahallede bir milyoner yaratacaklarını” söylüyordu. Hürriyet Gazetesinde bir ilân çıkmıştı. Pıtırtı nedir diye soruyor ve üç yanıt seçeneği sıralıyordu: Fıkra kitabı, hikaye kitabı ve şiir kitabı. Ablam bu soruyu evde herkese sordu. Ben fıkra kitabı dedim. Doğru yanıt verenler arasında yapılacak çekilişte kazananlara arsa verilecekti. Üç kardeşin yanıtları farklıydı. Annem hepsini ayrı ayrı zarflara koyup gönderdi. Televizyonun olmadığı bir dönemin eğlenceleri de bunlardı işte. Bir süre sonra bir mektup geldi. Doğru yanıtın fıkra kitabı olduğu ve benim çekilişte bir arsa kazandığım yazılıydı. 9 yaşında gayrimenkul sahibi olmuştum. Belki de Menderes’in kastettiği milyoner adaylarından birisi bendim.
Mektuptan arsanın yerini gösteren bir de plan çıkmıştı. Babam arabayla keşfe gitti. Etimesgut’un arkasında Yuva köyü diye bir yerde dağ yamacında bir parselin 100 m2’lik bir hissesiydi. Babam arsayı bulamadan geri geldi. Köylüler bir dağ yamacını tarif etmişler o da uzaktan görüp gelmişti. İşlemleri yaptırmak için 50 TL masraf istiyordu çekilişi düzenleyen şirket. Bir kısmı tapu kayıt harcı, bir kısmı başka masraflar içindi, sanırım yarıya yakını da çekilişi düzenleyen şirkete kalıyordu. Yani bir anlamda dağ başında para etmez bir arsayı paylara bölüp hibe gibi göstererek satmış oluyorlardı.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ. (Mahfiegilmez.Com)
