Türkiye’de birileri ‘başarılı ekonomi palavrası’ sıkmaya devam etse de, finansçılardan üretenlere, çalışanlardan ekonomistlere herkes durumu görmeye başladı. Bir ekonomideki en büyük tehlikelerden biri nedir biliyor musunuz? Fısıltı gazetesi…
Yıllarca bugünlerin yaşanacağını yazıp, çizen bizlere felaket tellalı diyenler, bugün utanmadan yaşananlara şaşırıyor.
Piyasalarda tahsilât yapılamıyor; işler tıkanma noktasına geldi; insanlar siftahsız dükkân kapatıyor; işçiler kapının önüne konuluyor; finans kesimi doların çıkışına hayret ediyor ve daha birçok örnekte olduğu gibi yalan dünyanın balonu sönerken, gerçekler tek tek gün ışığına çıkıyor.
Daha da tehlikelisi iktidarın hışmından korkanlar, bizler gibi açıktan ve önceden bunları söylemek yerine, kendi aralarında fısıltısı gazetesiyle iletişim haline geçiyorlar. Ne şaşıranlara akıl sır erdirebiliyorum; ne de korkup arasında konuşanlara…
Ama hiçbirine, tüm bunlar sürprizmiş gibi karşılayanlar kadar hayret etmiyorum. Bakıp da göremeyenlere diyecek söz yok. Belki biraz akıl tutulması demek lazım. Tıpkı fıkradaki gibi…
Adamın biri akıl hastanesini ziyarete gitmiş. Bakmış bir grup deli uzunca bir kuyruk oluşturmuşlar ve sırayla bir delikten bakıp, tekrar sıranın sonuna geçiyorlar. Çok merak etmiş adam.
Dayanamayıp, sıraya girmiş. Uzun kuyruğu aştıktan sonra sıra kendisine gelince gözünü deliğe dayamış ve bakmış ki ucu yok. Kapkaranlık bir nokta… Anlayamadığını düşünüp, tekrar sıraya girmiş ve sonuç aynı.
Delilerden birine sormuş: ‘Neden kuyruğa girip, sırayla bu delikten bakıyorsunuz? Ben de baktım ama hiçbir şey göremedim.’ Deli yanıt vermiş: ‘Biz yıllardır bakıyoruz da göremiyoruz; sen bir kerede göreceğini nereden düşündün.”
Bakan görmeyenlere, görüp söylemeyenlere, rüyadan inanıp hayret edenlere ithaf olunur.
