Bu ülkede kadın cinayetleri yaşanıyor mu?
Bu ülkede çalışan kadınların yarısından fazlası kayıtdışı biçimde sömürülüyor mu?
Bu ülkede kadınlar çocuk yaşta evlendiriliyor mu?
Bu ülkede halen ‘kız çocukları okumasa da olur’ diye bir zihniyet hayat buluyor mu?
Bu ülkede kız çocuklarının okuması için, kurdukları sivil toplum kuruluşları aracılığıyla yardım elini uzatan insanlar, ‘darbeci, ayrımcı’ diye itham ediliyor mu?
Bu ülkede miras söz konusu olduğunda halen kadınlar yok sayılıyor mu?
Bu ülkede 3 çocuk projesiyle kadını tamamen eve kapatma eğilimi sürdürülüyor mu?
Bu ülkede aile içi şiddet varlığını koruyor mu?
Bu ülkede kadınlar şirketlerden siyasete yönetim katmanlarına gelişte engelleniyor mu?
Bu ülkede ‘namus, ahlâk’ gibi kavramlar kadına tek yönlü bastırılıyor mu?
Bu ülkede okumuşundan okumamışına kadın, eşi tarafından hakarete maruz kalıyor mu?
Bu ülkede ‘elinin hamuruyla erkek işine karışma’ anlayışı varlığını sürdürüyor mu?
Bu ülkede kadınlar işyerlerinde, sokakta ve hemen her yerde tacize uğruyor mu?
Bu ülkede kadına ‘tecavüzcünle evlen, iş yükümüz hafiflesin’ diye ahlâksızca öneri getiriliyor mu?
Bu ülkede kadının ekonomik gücünü sağlamasına engel getiriliyor mu?
Bu ülkede tribünlerde en kutsal kadınlara küfür ediliyor mu?
Bu ülkede…
Sorarım size o zaman ortada kutlanacak bir şey var mı? Bence kutlamak değil, utanmak gerekir.
