Kritik soru şu: Komadaki hastayı tedavi mi edersiniz, felç mi? Sanırım bunun yanıtını vermek için doktor olmaya gerek yok. Herkes komadaki hastayı kurtarmanın yolunu seçecektir.
Peki tıpta böyle de, ekonomide çok mu farklı? Bugün iç piyasadaki tıkanma bir yandan, kredi kartına mahkûm edilerek aşırı borçlanma öte yandan, siftahsız günler, tahsilât sorunu bir taraftan, AVM gerçeği orta taraftan esnafın iflahı kesilmiş vaziyette…
Dükkânını kapatmaya kalksa, meslek odasından Maliye’ye, SGK’dan alacaklılara kadar herkes kapıya dizilecek. Borçlular mı? Merak etmeyin önce onlar kaybolur. Her şeye rağmen 1 milyon 400 bini aşkın esnafın ticaret hayatın çekildiği TESK resmi rakamlarıyla açıkladı…
Devlet açılan kapanan yer istatistikleri verirken, kimin niye kapattığını sorgulamıyorsa; aynı dükkânda kaç müteşebbisin belli periyotlarla kepenk kaldırıp, indirdiğini takip etmiyorsa, devlet vergiyle, memurların bir kısmı bahşiş (!) ile olmayan gelire ortak oluyorsa, kazanamadığı kabul edilmiyorsa, yanında kimseyi çalıştırmayanın ögle yemeği gider görülmüyorsa kime, neyi anlatacaksınız?
Bir tarafta AVM ve market açma hastalığına kapılmış bir ekonomi zihniyeti, öte tarafta haksız rekabet, esnaf denilen Türkiye’nin taşıyıcı kolonunu yok ediyorsa, ne yapmak gerekir?
İşte bugün iktidar yapılması gereken en son şeyi yapıyor. Maliye ile uzun süreden beri aba altından sopa gösterdiği sistemi, SGK ile uygulamaya geçiriyor. Bugün itibariyle kurumun açıkladığı tahsil edilemeyen Bağ-Kur prim borcu 22 milyar TL’yi, yani eski parayla 22 katrilyonu bulmuşsa, durup düşünmek gerekmiyor mu?
Bir insan sağlık hizmeti alabilecek iken neden bu primi yatırmaz? Doğru cevap yatırmaz değil, yatıramaz olacak? Çünkü esnaf kredi çekiyor; Maliye’ye borcunu ödüyor. Kredi kartından para alıyor; gidip çalışanının SSK’sını yatırıyor. Ama sıra kendisine gelince sağlık hizmeti alamamak pahasına bunu göz ardı ediyor.
Şimdi SGK, borcu 6 bin TL’yi geçenlere elektronik haciz uygulaması başlatacağını duyurdu. Bu piyasa atılmış bir bombadır. Sonuçlarını hep beraber yaşayacağız. Aslında bu borcu son derece terbiyesiz bir biçimde esnafa bildirdi. İnsanların evlerine gönderilen ödeme emirleriyle, durumunu ailesinden gizleyen onbinlerce esnafı rezil etti.
Önce gururunu ayaklar altına aldı, şimdi de kendisinin üzerinde tepinmeye hazırlanıyor. Elbette borç borçtur. Ama ey ekonomiyi yöneten kıymeti kendinden menkuller! Bir sorun bu insanlara; önce bir sorun:
Borcunu neden ödeyemiyorsun?
Ben söyleyeyim bu ülkede borç neden ödenmiyor, eninde sonunda ödeyen enayiliği ile kalıyor, devlete borcunu ödemeyenler affediliyor, taksitlendiriliyor vs. de o yüzden.. Ödeyen ideal vatandaşa hiçbir artı yok.
Daha öğrenci ilen 1 ay aldığım ödemeyi ilerde neden kendime ayak bağı yapayım dedim ve kestim. Şimdi türlü aflar gündeme geliyor. Ayıp günah. Bende bilirdim geçnlik yılları çatır çatır onu yemeyi içmeyi.
Bir de bırakın bu ben kazanamıyorum deyip ağlayan esnaf muahbbetini, eczacının , oto tamircisinin kiralayyıcısının milyon tl ler icirit atıyor ama çaktırmak yok, ağlamak moda.
Bu kadar büyüyen pastadan pay alamıyorsan işletme zekan ve becerin yoktur ya da şanssızlık yakanı bırakmıyordur anlarım. O zaman patron olmayacaksın emir altında çalışacaksın, maaşlı işçi olacaksın. Dünyanın hiçbir yerinde artık kolay para devri kalmadı. Ekmek aslanın ağzından midesine indi.