Çetin Ünsalan – Sözün bittiği yer

Bir ülkede, ülkeyi yönetenler millete ait olan varlıklara tapulu malı muamelesi yapıyorsa; babalar gibi sattıkları işletmelerde köleler gibi çalıştırılan insanları görmezden geliyorsa daha ne söylenebilir?

Sonra o tanıdığa satılan işletmede bir facia yaşanıyorsa, yüzlerce insan hayatını kaybediyorsa; iktidarın ilk işi babalarını, çocuklarını, eşlerini kaybedenlere, daha cenazelerine ulaşmadan maaş ödeyeceğini açıklamak oluyorsa, daha ne söylenebilir?

Facia yaşanırken, el altından bunun iktidarı köşeye sıkıştırmak için yapılmış bir sabotaj olduğu dedikodusunu yayıyorsa; kusurun üzerine gitmek yerine iki asır öncesinden örnek vererek savunmaya geçiyorsa, daha ne söylenebilir?

Bir ülkeyi yönetenler sözde taziye ziyaretine gittikleri yerde protesto ediliyor ama edilmiyormuş gibi davranıyorsa; vatandaşı iktidarın başı yumrukluyor; müşavir polisin yere yatırmasıyla üzerinde tekmeleyerek tepiniyorsa; güvenlik güçleri olayı yerinde ya da yurt genelinde protesto edenleri gaza boğuyorsa, daha ne söylenebilir?

Bir ülke düşünün ki, Cumhurbaşkanı, Başbakan, bakanlar istifaya davet ediliyor; protesto ediliyor ama karşılığında harekete geçen bulunmuyorsa daha ne söylenebilir?

Siyasiler, TOBB Başkanı ‘ne yüzle geldiniz’ diye karşılanıyor; Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı 24 saat ortada gözükmüyorsa, daha ne söylenebilir?

Henüz kurtarma çalışmaları sırasında, tespit aşamasında, ortaya hiçbir gerçek çıkmamışken iktidar mensupları ilgili şirketi aklamaya çalışıyorsa, daha ne söylenebilir?

Yüzlerce kişi maden altında mahsur iken, Zonguldak’ta kaçak bir maden çöküyor ve bir işçi hayatını kaybediyor ama bunu kimse gündemine almıyorsa, daha ne söylenebilir? Bir kişiyi önemsemeyen bin kişiyi önemser mi?

Bir millet acısına ağlarken, birileri çıkıp siyasi fırsatçılıktan bahsediyorsa; hesap vermek yerine hesap sormaya kalkıyorsa, iliştirilmiş basını da yemeklerin zamanında gelmesini konu ediyorsa, daha ne söylenebilir?

Bir ülkede seçimlerde bedava kömür dağıtılıyorsa; ama aynı ülkede saati 5 TL’ye çalışan insanların ölümü ‘işin fıtratında var’ diye yorumlanıyorsa, daha ne söylenebilir?

Devlete ait bir işletmeyi satın alıp; maliyetleri ekonomi ve işletme bilimini aşacak oranda 130 dolardan 24 dolara indirdiğini söyleyen işadamı, kömürü yine Türkiye Kömür İşletmeleri’ne satıyorsa ve o maliyetin (!) bedeli, insan bedeni oluyorsa, daha ne söylenebilir?

Bir ülkede… Söylenecek söz yok. Çünkü sözün bittiği yerdeyiz. Özeti ise iki kelimede gizli: Yazıklar olsun…

[email protected]

Yorumunuzla Bu Yazıya Katkıda Bulunun

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir