Montesquieu diyor ki; ‘dalkavukluğun sağladığı çıkar, dürüstlüğün getirdiği çıkardan daha fazla olursa, o ülke batar.’ Bu sözün sağlamasını iliklerimize kadar bu ülkede hissediyoruz.
Susanlar, gerçekleri gizleyenler, kendi gerçeğine bile yabancılaşanlar, üç kuruş menfaat uğruna haksızlıklara boyun eğenler ekonomiden hukuka her alanda bizi bugün şikâyetçi olduğumuz noktaya getirdi.
Fakat hiçbiri beni son ihale kadar şaşırtmadı. Malûm 4G ihalesi yapılacaktı. Cumhurbaşkanı Erdoğan çıktı ve’ buna gerek yok direkt 5 G’ye geçelim’ dedi. Henüz 3G’yi bile altyapı yatırımlarının yetersizliği nedeniyle verimli kullanamayan Türkiye, bu eksikliğini ve ödediği paranın karşılığında hizmet alamadığını tartışmadı ama, ihaleyi yaptı.
Her şeye rağmen dünyanın 5G’yi konuştuğu bir süreçte bu da bir yol alımıdır. İşin bilimsel ve teknik tarafını ayrıca uzmanlar tartışabilir. Ama gözle görülen bir durum hiç konuşulmadı. 4,5G…
Bu nedir? Böyle bir şey yok… 4G var; 5G var; ama 4,5 G yok… Bu ne biliyor musunuz? Türkiye’nin düştüğü aczin simgesi… Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu konularda ahkâm kesmesi, benim beyin cerrahına ameliyat tarif etmeme benzer. Hadi ben haddimi aştım ve bu tarifi yaptım; beyin cerrahı bana uyup dediğim gibi ameliyat yapar mı?
Fakat bu alanda bu yaşandı. İhalenin resmen adı 4,5G konuldu; koca koca firmalar ‘ne yapıyorsunuz’ bile demeden buna iştirak etti ve ihale sonuçlandı. Fakat olayın daha vahim tablosu arkadan geldi.
Belli ki firmalar olasılıklara göre farklı reklam filmleri hazırlamışlar. Hemen ihalenin akşamı televizyonlarda reklamlar dönmeye başladı. Nasıl? 4,5G olarak… Pes…
Herkes bunu kabullenmiş; dünyaya yeni bir kavram kazandırmanın telaşına girmiş ve elbette koca bir ülkeyi de komik duruma düşürmüştü.
Helikopterle imar, kitap karıştırmadan hukuk ve yarım yamalak ekonomi bilgisiyle faiz tartışmasından sonra bunu da yaşadık. Hadi söyleyen söylüyor; siz bu yanlışa nasıl uyuyorsunuz?
Onun da tarifini ben yapayım: Üç buçuktan 4,5…
